ต้นฤดูร้อนของปี 1907 เด็กสาวคนหนึ่งที่มีชื่อว่า โอชิน (โคโคเนะ ฮามาดะ) ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวของเธอในป่าที่แสนเหน็บหนาวของเมืองยามางาตะ ทางตอนเหนือของประเทศญี่ปุ่น ขึ้นไปทางด้านบนของแม่น้ำโมงามิ ด้วยความยากจนและรายได้เพียงน้อยนิด ซึ่งไม่เพียงพอต่อการเลี้ยงครอบครัว จึงทำให้ ซาคุโซ (โกโร่ ฮินางากิ) ผู้เป็นพ่อตัดสินใจส่งโอชิน ซึ่งขณะนั้นมีอายุเพียงแค่ 7 ปี ไปทำงานในฐานะคนรับใช้เพื่อจะได้ลดจำนวนสมาชิกที่เขาต้องหาเลี้ยงไปอีกหนึ่งคนก็ยังดี